تحقیق بتن و خواص آن 36 ص

تحقیق بتن و خواص آن 36 ص - ‏بتن ‏و خواص آن ‏بتن عمدتاً از 2 قسمت تشكيل شده است: ‏مصالح سنگي: حدود 75-60 درصد حجم بتن از مصالح سنگي تشكيل مي‏‌‏شو...

کد فایل:12652
دسته بندی: دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
نوع فایل:تحقیق

تعداد مشاهده: 3600 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.zip

فرمت فایل اصلی: .doc

تعداد صفحات: 30

حجم فایل:50 کیلوبایت

  پرداخت و دانلود  قیمت: 10,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
0 0 گزارش
  • لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
    دسته بندی : وورد
    نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
    تعداد صفحه : 30 صفحه

     قسمتی از متن word (..doc) : 
     

    ‏بتن ‏و خواص آن
    ‏بتن عمدتاً از 2 قسمت تشكيل شده است:
    ‏مصالح سنگي: حدود 75-60 درصد حجم بتن از مصالح سنگي تشكيل مي‏‌‏شود.
    ‏خمير سيمان: حدود 40-25 درصد حجم بتن با خمير سيمان پر مي‏‌‏شود.
    ‏از 40-25 درصد خمير سيمان، 7 الي 15 درصد سيان و 14 الي 21 درصد آب است.
    ‏ميزان آب در خمير سيمان
    ‏ميزان آب در بتن معمولاً با نسبت وزني آب به سيمان (W/C‏) ‏نشان داده مي‏‌‏شود كه W‏ معرف وزن آب و C‏ معرف ‏وزن سيمان است. به صورت يك اصل بايد حتي‏‌‏المقدور نسبت W/C‏ كم انتخاب شود.‏
    ‏قسمتي از آبي كه ‏در ساخت بتن مصرف مي‏‌‏شود (حدود 25 درصد وزني سيمان)، جذب ذرات سيمان شده و در واكنش‏‌‏هاي شيميايي (هيدراسيون) ‏بكار گرفته مي‏‌‏شود، اما عملاً ساخت بتني با W/C=0.25‏ امكان‏‌‏پذير نيست، زيرا چنين بتني به اندازه‏‌‌‏اي سفت است كه كار ‏كردن با آن ميسر نيست، به همين جهت بايد W/C‏ را ‏تا آنجا افزايش داد كه به سهولت بتوان با بتن كار كرد، لذا W/C‏ را تا 4/0 الي 6/0 افزايش مي‏‌‏دهند، اما در همين ‏محدود باز هم هرچه W/C‏ را ك‏متر درنظر بگيرند، بهتر خواهد بود، زيرا مازاد ‏آب كه در واكنش شيميايي شركت نمي‏‌‏كند، جا اشغال كرده و نهايتاً يا در بتن محبوس مي‏‌‏شود و يا تبخير شده و فضاي خالي ايجاد مي‏‌‏كند، ‏‌‏يعني در هر حال از حجم مفيد بتن مي‏‌‏كاهد.
    ‏محاسن استفاده از نسبت آب به سيمان كمتر
    ‏افزايش مقاومت فشاري و كششي بتن؛
    ‏افزايش خاصيت ‏آب‏‌‏بندي در بتن (زيرا هرچه آب كمتري مصرف شده باشد، فضاي خالي كمتري در بتن ايجاد شده و در نتيجه ‏روزنه‏‌‏هاي كمتري براي عبور آب وجود خواهد داشت)؛
    ‏كاهش جذب آب (به دليل محدود شدن فضاهاي خالي)؛
    ‏پيوستگي بهتر بين لايه‏‌‏هاي متوالي در بتن‏‌‏ريزي؛
    ‏افزايش چسبندگي ‏بين ميلگرد و بتن (چون سطح تماس ميلگرد و بتن بيشتر خواهد بود)؛
    ‏افزايش مقاومت در مقابل شرايط جوي نامساعد (تر و خشك شدن‏‌‏هاي متوالي و سرد و گرم شدن‏‌‏هاي متوالي)؛
    ‏كاهش ميزان افت؛
    ‏كاهش ميزان خزش؛
    ‏كاهش امكان آب انداختن بتن؛
    ‏كاهش امكان جدا شدن ‏دانه‏‌‏ها.
    ‏مزيت استفاده از نسبت آب به سيمان بيشتر
    W/C‏ زياد فقط يك حسن دارد و آن رواني و كارايي بيشتر است. جاي بسي تاسف است كه اكثراً 10 مزيت ‏قبلي (ناشي از W/C‏ كمتر) فداي اين يك حسن (كارايي بالاتر) شده و از W/C‏ بيشتر استفاده مي‏‌‏شود، يعني فقط به لحاظ آنكه ‏در كارگاه كار كردن با بتن راحت‏‌‏تر باشد، آب بتن را زياد كرده و بدين ترتيب نارسايي‏‌‏هاي عديده‏‌‏اي را براي بتن سخت شده آتي فراهم مي‏‌‏كنند.
    ‏توجه شود كه در هر حال، كار كردن با بتني با W/C‏ كمتر از 4/0 امكان‏‌‏پذير نيست.
    ‏بعضي از مسائلي كه ممكن است ‏در بتن تازه بوجود آيد
    ‏1. آب انداختن بتن:
    ‏آب انداختن بتن از نظر يك پديده ظاهري، اينگونه تجلي مي‏‌‏كند كه پس از بتن‏‌‏ريزي و پرداخت سطحي بتن، يك لايه نازك آب آغشته به سيمان روي سطح بتن ظاهر مي‏‌‏شود.
    ‏اين آب از قسمت‏‌‏هاي زيرين بتن به دليل خاصيت ‏مويينگي به قسمت‏‌‏هاي سطحي آب بالا آمده و در مسير خود احتمالاً مقداري سيمان را نيز با خود شسته ‏و همراه مي‏‌‏كند. لذا در قسمت‏‌‏هاي بالايي بتن، مقدار آب موجود از آبي كه در طراحي ‏درنظر گرفته شده، بيشار خواهد شد و به عكس، در قسمت‏‌‏هاي پاييني بتن مقدار آب كمتر خواهد گرديد.
    ‏مشخصات نامطلوب‏‌‏ بتن آب انداخته به شرح زير است:
    ‏الف) پس از سخت شدن ‏نامرغوب بوده و به مقاومت مطلوب و موردنظر نخواهد رسيد.
    ‏ب) ‏لايه رويي بتن آب انداخته، پس از سفت شدن (سخت شدن) ‏به مرور زمان و با استفاده‏‌‏هاي ترافيكمي از آن پودر شده و به صورت گرد و خاك درمي‏‌‏آيد و به اين جهت سطح رويي ناصاف شده ‏و پديده ‏«‏پودرشدگي‏»‏ ‏اتفاق مي‏‌‏افتد. چنين بتني اولاً بدن‏‌‏نما شده و ثانياً نقطه ضعفي ‏براي شرايط يخ‏‌‏زدگي و هوازدگي خواهد بود. آب انداختن ‏پديده بسيار نامطلوبي است و بايد حتي‏‌‏المقدور ‏از ايجاد آن جلوگيري كرد، متاسفانه بعضي از استادكاران سعي مي‏‌‏كنند با زياد ماله شدن ‏بر روي سطح بتن، يك قشر آب در سطح ايجاد كنند، غافل از اينكه ‏اين عمل، ضعف‏‌‏هاي ‏اساسي براي بتن ايجاد مي‏‌‏كند.
    ‏مهمترين دليل در آب انداختن بتن، اسلامپ بيش از حد است. بنابراين ‏كارايي و اسلامپ كم در كنار مزايايي ديگر، احتمال آب انداختن را نيز كاهش مي‏‌‏دهد. دلايل ديگري از جمله ويبره بيش از حد و نيز نامناسب بودن دانه‏‌‏بندي، احتمال آب انداختن بتن را افزايش مي‏‌‏دهند.
    ‏ ‏2. جدا شدن دانه‏‌‏ها
    ‏جدا شدن دانه‏‌‏ها از پديده‏‌‏هايي است كه در بتن تازه ايجاد مي‏‌‏گردد. به اين ترتيب كه دانه‏‌‏هاي درشد مخلوط نشست كرده و به سمت پايين حركت مي‏‌‏كنند و دانه‏‌‏هاي ‏ريزتر به سمت بالا منتقل ‏مي‏‌‏شوند، بنابراين بتن حالت ‏يكنواختي خود را از دست داده و توزيع ‏دانه‏‌‏بندي به هم مي‏‌‏خورد.
    ‏جدا شدن دانه‏‌‏ها در بتن تازه يك پديده نامطلوي محسوب مي‏‌‏شود و ناظرين ‏و مهندسين كارگاه همواره بايد ‏سعي كنند تا از ‏عواملي كه ممكن است منجر به بروز اين حالت شود، جلوگيري نمايند. بتني ‏كه دانه‏‌‏هاي آن جدا شده، از نظر مقاومت فشاري و خمشي ضعيف شده و به حد مطلوب نخواهد رسيد.
    ‏مهمترين دليل جدا شدن دانه‏‌‏ها در بتن تازه، اسلامپ بالا و بيش از حد است.
    ‏دلايل ديگري از قبيل ‏ويبره بيش از حد، جابجا كردن بتن در قالب بوسيله بيل يا ويبراتور، ريختن بتن ‏از ‏ارتفاع ‏نيز ممكن است ‏به جدا شدن دانه‏‌‏ها منجر شود. انبار كردن نامناسب دانه‏‌‏ها ممكن است به جدا شدن ‏دانه‏‌‏ها قبل از ساخت بتن ‏و احتمالاً عدم وجود دانه
    ‏‌‏بندي يكنواخت و صحيح در بتن ‏ساخته شده منجر شود. به همين جهت ‏لازم است ‏انبار كردن دانه‏‌‏هاي شن ‏و ماسه در كارگاه به صورت مجزا و در دپوهاي ‏جداگانه صورت گيرد. از طرفي بهتر است ‏براي ماسه يك دپوي (0-5mm‏) ‏و براي شن دپوهاي (5-10mm‏) يا نخودي و (10-20mm‏) ‏يا بادامي تنظيم شود و در صورت استفاده از دانه‏‌‏هاي درشت‏‌‏تر مي‏‌‏توان از يك دپوي (20-40mm‏) نيز استفاده كرد. به اين ترتيب مي‏‌‏توان در هنگام ‏ساخت بتن مصالح دانه‏‌‏اي از هر دپو به ميزان محاسبه شده ‏جدا كرده و اختلاط را انجام داد.
    ‏تراكم بتن تازه
    ‏تراكن بتن، يعني به حركت درآوردن ‏ذرات بتن، كم كردن اصطكاك ‏بين آنها و خارج كردن حباب‏‌‏هاي هوا از بتن.
    ‏مكانيزمي كه براي تراكم بتن بكار مي‏‌‏رود، ارتعاش است. هدف از متراكم كردن بتن ‏و خارج كردن حباب‏‌‏هاي هوا، آن است كه بتن توپرتري به دست آيد تا در ‏نتيجه ‏آن بتن از مقاومت بهتري برخوردار شده و در مقابل عوامل مخرب محيطي از خود دوام بهتري نشان دهد.
    ‏از طرفي با افزايش سطح تماس بين بتن و ميلگرد، چسبندگي بهتري بين آنها فراهم كرده و نيز سبب مي‏‌‏شود كه پس از باز كردن قالب‏‌‏ها، سطح ظاهري صاف و بدون خلل و فرج براي بتن حاصل شود. قديمي‏‌‏ترين روش براي ويبره، ضربه زدن به بتن (به قالب) ‏ است. طبيعي است ‏كه اين نحو ويبره براي كارهاي كوچك و كم‏‌‏اهميت مي‏‌‏تواند تا حدودي مناسب باشد.
    ‏انواع ويبره
    ‏1. ويبره دستي:
    ‏ساده‏‌‏ترين نوع ويبره، ويبره دستي است كه ممكن است به صورت ميله‏‌‏اي يا شيلنگي باشد. ويبره ميله‏‌‏اي يك وسيله لرزاننده كوچك است كه آن را به وسيله دست هدايت كرده و يا فرو بردن به صورت قائم در قسمت‏‌‏هاي مختلف بتن را مرتعش كرده و حباب‏‌‏هاي ‏هوا را خارج مي‏‌‏كنند. توصيه مي‏‌‏شود ‏در اين روش، ميله لرزان ‏را به فاصله ‏هر 5/0 الي يك متر در بتن فرو برده و هر بار بين 5 تا 30 ثانيه ‏در بتن نگه دارند (بسته به ميزان ‏تراكم مورد نظر و همچنين اسلامپ بتن).

     



    برچسب ها: تحقیق بتن و خواص آن 36 ص بتن و خواص آن 36 ص دانلود تحقیق بتن و خواص آن 36 ص بتن خواص تحقیق خواص
  • سوالات خود را درباره این فایل پرسیده، یا نظرات خود را جهت درج و نمایش بیان کنید.

  

به ما اعتماد کنید

تمامي كالاها و خدمات اين فروشگاه، حسب مورد داراي مجوزهاي لازم از مراجع مربوطه مي‌باشند و فعاليت‌هاي اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوري اسلامي ايران است.
این سایت در ستاد ساماندهی پایگاههای اینترنتی ثبت شده است.

درباره ما

تمام حقوق اين سايت محفوظ است. کپي برداري پيگرد قانوني دارد.

دیجیتال مارکتینگ   ثبت آگهی رایگان   ظروف مسی زنجان   خرید ساعت هوشمند