لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 39 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
آفتابگردان
خصوصیات گیاهی: آفتابگردان با نام علمی Helianthus annuus L . گياهی است يكساله از تيره مركبه Compositae كه بصورت بوته ای استوار رشد می كند . طول دوره رشد آفتابگردان بسته به رقم و كليه عوامل محيطی از 90 تا 150 روز می باشد . آفتابگردان ريشه مستقيم و توسعه يافته ای دارد كه پتانسيل نفوذ آن در خاك به سه متر می رسد . پهنك برگهای كه در معرض نور است همراه با خورشيد تغيير جهت داده و همواره به حالت تقريباً عمود بر اشعه آفتاب قرار می گيرد . پهنك برگ هنگام صبح بسوی شرق ،هنگام غروب بطرف غرب و ظهر رو به بالا می باشد . گل آذين آفتابگردان طبق يا كپه ای است . لقاح به دليل اينكه پرچمها زودتر بلوغ می يابد غالباً از نوع دگرگشنی است . ميوه آفتابگردان نوعی فندقه است كه در اينجا با دانه مترادف گرفته می شود . رنگ دانه از سفيد تا سياه با خاكستری خط دار و بسته به رقم تغيير می كند . هر چه درصد وزنی پوسته كمتر باشد درصد وزنی روغن بيشتر خواهد بود . سازگاری: آفتابگردان از نظر عكس العمل نسبت به طول روز بی تفاوت بشمار می رود ولی به نور فراوان نياز دارد . آفتابگردان ريشه توسعه يافته ای دارد كه گياه را به خشكی مقاوم می سازد ، مشروط بر آنكه خاك عميق بوده و تراكم و ساختمان خاك محدود كننده رشد ريشه نباشد . آفتابگردان به شوری خاك نسبتاً مقاوم است و در محدوده ای از اسيديتيه خنثی رشد خوبی دارد . تناوب زراعی:موقعیت آفتابگردان در تناوب زراعی مشابه ذرت است و معمولاً بعد از بقولات علوفه ای بعنوان اولين يا دومين محصول وجينی كاشته می شود ، در صورت وجود و گسترش بيماريهای ريشه ای نبايستی با گياهانی مانند نخود ، چغندر قند و سيب زمينی كه بيماريهای ريشه ای مشابه دارد در تناوب قرار گيرد . مثالهايی از تناوب آن در شرايط آبياری بشرح زير است . علوفه چند ساله ـ پنبه ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو ـ آيش ـ شبدر ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو کود شیمیایی: توليد هر تن دانه آفتابگردان موجب خروج 40 تا 60 كيلو ازت ، 15 تا 33 كيلو اكسيد فسفر( p2o5) و 75 تا 120 كيلو اكسيد پتاسيم (K2o) از خاك می گردد . معمولاً ثلث تا نصب كود از ته را قبل از كاشت و بقيه را همراه با آخرين وجين مكانيزه به خاك اضافه و بلافاصله آبياری می كنند . تاریخ کاشت: حداقل حرارت لازم برای جوانه زدن بذر آفتابگردان حدود 8 تا 10 درجه سانتيگراد در خاك است . معمولاً اين حرارتها در خاك با رسيدن ميانگين شبانه روزی حرارت هوا به 10 تا 15 درجه سانتيگراد تأمين می گردد . کنترل علفهای هرز: كنترل علفهای هرز با استفاده از علف كشها بسيار مطلوبست . از علف كشهايی كه بصورت قبل از كاشت جهت كنترل بذر علفهای هرز مختلف در آفتابگردان قابل مصرف است می توان اپتام (Eptam) و تريفلور الين Ttifluralin را مورد اشاره قرار داد . اين علف كشها را م
ی توان قبل از پشته بندی روی خاك پاشيد ، با ديسك تا عمق 10 سانتی متری با خاك مخلوط و سپس پشته بندی كرد . ميزان مصرف اپتام 4 تا 5 ليتر از مولسيون 75 درصد و ميزان مصرف تريفلورالين حدود 2/1 ليتر در خاكهای سبك ، 8/1 ليتر در خاكهای متوسط و 4/2 ليتر در خاكهای سنگين از امولسين 48 درصد می باشد . آفات و امراض: مهمترين آفت اختصاصی آفتابگردان در ايران پروانه دانه خوار آفتابگردان با نام علمی Homoeosoma nebulella است . لارو اين پروانه به رنگ عمومی شكری و سر قهوه ای رنگ از برگ و گلها تغذيه و سپس به دانه حمله می كند . در هر حال می توان از سموم تيودان و ديازينون در دو نوبت يكی همزمان با تشكيل گلها و ديگری حجدود 10 روز بعد استفاده نمود . انهدام بقايای گياهی آلوده از طريق سوزانيدن يا شخم بقايا جهت از بين بردن لاروها و شفيره های زمستان گذران مفيد است . مؤثرترين روش مبارزه با اين آفت استفاده از ارقام مقاوم است . حشرات ديگری كه در ايران به آفتابگردان حمله می كند عبارتند از شب پره زمستانی ، سوسكهای گرده خوار و پروانه كار ادربنا . اين آفت اهميت اقتصادی زيادی ندارد . از بيماريهای مهم آفتابگردان در ايران می توان سفيدك داخلی وزنگ آفتابگردان را نام برد . عامل بيماری سفيدك داخلی قارچی است بنام Plasmopora helianthi كه بوسيله خاك و بذر آلوده انتقال ،از طريق ريشه به نبات سرايت و بحال سيستميك در می آيد . مبارزه با اين بيماری انتخاب بذر غير آلوده ، ضد عفونی بذر با سموم قارچ كش مانند گرانوزان يا مركوران به ميزان 2 در هزار ، تناوب زراعی ، كندن و سوزاندن بقايای گياهی آلوده و كشت ارقام مقاوم انجام پذير است . عامل بيماری زنگ آفتابگردان قارچی است بنام Puccinia helianthi رشد و نمو اين قارچ سب پيدايش لكه های برچسته و پراكنده ای به رنگ قهوه ای تيره در پشت برگها می گردد كه در نهايت منجر به رد شدن و ريزش برگها می شود . مهمترين راه مقابله با اين بيماری استفاده از ارقام مقاوم است . سمپاشی محصول با گل گوگرد يا تركيبات قارچ كش ديگر در صورت اقتصادی بودن مؤثر است . برداشت:رسيدگی دانه ها بتدريج و از خارج طبق آغاز و بسمت داخل ادامه می يابد . برداشت زود هنگام موجب افت عملكرد و تأخير در برداشت موجب ريزش و افزايش خسارت پرندگان ، بخصوص گنجشك می گردد . بطور كلی ، برداشت هنگامی انجام می شود كه پشت طبق به رنگ زرد مايل به قهوه ای درآمده و برگكهای كناری طبق قهوه ای شده باشد . موارد استفاده: دو مصرف اصلی دانه آفتابگردان بصورت روغن گيری و مصرف آجيلی است .انواع آجيلی دانه درشت تری نسبت به انواع روغنی داشته و حدود 25 تا 20 در صد روغن دارد . ميزان پروتئين دانه در آفتابگردان حدود 17 درصد است . ظاهراً هر چه دوران رسيدگی دانه با هوای خنك تری روبرو گردد بر درصد اكسيد چرب اشباع لينولائيك در روغن اضافه می شود و بر ارزش غذايی آن افزوده می گردد . ساقه آفتابگردان فيبر زيادی داشته و در صنعت كاغذ سازی و تهيه سلولز مصرف دارد . ساقه از نظر ازت ، كلسيم
و پتاسيم نيز غنی است و اضافه كردن آن به خاك موجب افزايش ماده آلی و حاصلخيزی خاك می گردد .
كليات گياه شناسي
هنگانیکه از گیاه آفتاب گردان سخن بمیان می آید معمولا تخم آفتاب گردان در ذهن تداعی می شود زیرا که همه ما با تخم آن آشنایی دریم چه که بمصرف تغذیه پرندگان می رسد و یا خود از آن استفاده می کنیم ولی تمام قسمت های این گیاه آفتاب پرست از ریشه و ساقه و شاخه و گل آن گرفته تا مغز ساقه آن درای خواص بسیاری است .
سرخ پوستان آمریکا این گیاه را بخاطر تخم آن که بمصرف غذا میرسد میکاشتند و پرورش می دادند .
آفتاب گردان گیاهی است یکساله و تا حدود سه متر رشد می کند . گل آندرشت و زیبا و بقطر 35 سانتیمتر می باشد . در وسط گل قرمز رنگ آن دایره ای قهوه ای رنگ وجود دارد که تخم های آفتاب گردان دودارور آنرا گرفته اند . این گیاه در اکثر نقاط دنیا وجود دارد . از تخم آفتاب گردان روغن گرفته می شود که اشباع نشده است و برای پخت و پز مناسب است .
تركيبات شيميايي:
تخمه آفتاب بسیار مقوی است درای 24% مواد پروتئینی ، 47% روغن ، 20% مواد هیداروکربن ، 8% فسفر ، 9% پتاسیم و بغیر از این مواد درای ویتامین های A و B نیز می باشد .
روغن تخم آفتابگردان درای 70% اسید لینوئیک و مقدری فسفو لیپید و ویتامین E می باشد بهمین دلیل چربی خون را پائین آورده و کلسترول را تنظیم می کند .
خواص داروئي:
اسانس گل آفتاب گردان برای التیام زخم ها و پائین آوردن فشار خون بکار می رود . اسانس برگ های آفاب گردان خاصیت میکروب کشی درد . در طب قدیم ایران و در طب چینی از تمام قسمت های گیاه آفتاب گردان استفاده می شود .
در موردزیر می توان از این گیاه استفاده کدر و از خواص درمانی آن برخوردار شد .
1) زنگ زدن گوش : مغز ساقه آفتاب گردان را در آب جوش ریخته و مانند چائی دم کنید و روزی سه فنجان از این چاوی بنوشید .
2) تقویت معده و پائین آوردن فشار خون : 30 گرم برگهای خشک آفتاب گردان را دم کنید و سه فنجان در روز بنوشید .
3) سرگیجه ف ورم صورت ، آب آوردن بدن و تسریع زایمان : 20 گرم از گلهای خشک آفتاب گردان را در آب جوش دم کنید و روزی سه فنجان از این دم كرده را بنوشید .
4) درد معده ، بماریهای دستگاه ادراری ، یبوست : 30 گرم ریشه خشک شده آفتاب گردان را در آب جشو ریخته و مدت 5 دقیقه بگذارید بجوشد یک فنجان از آنرا سه بار در روز بنوشید .
5) آرتروز و ورم پستان : هنگامیکه آفتاب گردان گل می دهد طبق گل ( قسمت پائیت گل که مانند بشقابی است) را جدا كرده و در آّ انداخته آنقدر بجوشانید که شیره چسبناکی باقی بماند و سپس این شیره را روی مفصل های دردناک بمالید و ماساژ دهید درد آرتروز برطرف می شود . برای درمان ورم پستان در زنان شیر ده طبق گل را هنگامیگه گل دانه داده است جدا کنید و در یر آفتاب خشک كرده و سپس تکه تکه كرده و بو ( سرخ کنید ) دهید . که کاملا قهوه ای شود و بعد آنرا خورد كرده بصورت در دارورید و این پودر را در آب جوش که کمی شکر به آن اضافه كرده اید ریخته و این شربت را به مریض بدهید تاشفا یابد .
6) اسهال خونی : برای درمان ساهال خونی تخم آفتاب گردان را ( بمقدر 30 گرم ) در آب ریخته و حدود یکساعت با حرارت ملایم بپزید سپس آنرا با نبات یا قند شیرین كرده و به مریض بدهید .
7) سردردی که همراه با سرمخوردگی است : 30 گرم تخم آفتاب گردان را در دو لیوان ریخته و بگذارید بجوشد تا نصف لیوان آن باقی بماند و این جوشانده را دوبار در روز بنوشید .
8) بیماری فتق : 30 گرم ریشه تازه آفتاب گردان را با آب وشکر قهوه ای بجوشانید و یان جوشانده را سه بار در روز بنوشید .
برچسب ها:
تحقیق آفتابگردان آفتابگردان دانلود تحقیق آفتابگردان آفتابگردان تحقیق آفتابگردان