لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
تِرمِه ، نوعی پارچة نفیس غالباً از کرک یا پشم یا ابریشم با نقوش تزیینی سنّتی ، بیشتر بته جقه . در واژه نامه های فارسی ذکر شده که واژة ترمه فارسی است . ترمه را به صورت تِرمَه و تیرمه نیز ضبط کرده و تِرمِه و تِرما را معادل شال کشمیری آورده اند (دهخدا، ذیل واژه ). در دورة قاجار جلدی را که روکش مقوای آن از ترمه بود و بیشتر برای جلد بیاض * های ادعیه به کار می رفت ، «جلد ترمه ای » می خواندند (مایل هروی ، ص 610ـ611). ترمه به معانی دیگری نیز به کار می رود ( رجوع کنید به د. ازبکستان شوروی ، ج 11، ص 62؛ قدری ؛ ردهاوس ، ذیل واژه ).
در خصوص اینکه خاستگاه ترمه بافی ، ایران یا کشمیر است ، اختلاف نظر وجود دارد. به گفتة گلوک (ص 214)، در کتابهای راجع به تاریخ کشمیر آمده است که منسوجات پشمی کشمیر اصل بیگانه (ایرانی ) دارند. برخی نیز معتقدند ترمه از کشمیر به ایران آمده است («تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، ص 4)، اما در اینکه طرح شالهای ترمة کشمیر منشأ ایرانی دارد، تردیدی نیست (ذابح ، ص 139؛ دیماند ، ص 255). در دورة صفوی نقش بته جقه و دیگر نقشهای ایرانی به هند برده شد و در شالهای کشمیر به کار رفت و پس از آنکه شال کشمیر با نقش بته جقه به ایران آمد، این نقش به بتة کشمیری و بتة ترمه معروف شد (آذرپاد و حشمتی رضوی ، ص 129؛ نیز رجوع کنید به بته * ). به نوشتة بیکر ، در ابتدای سلطنت فتحعلی شاه (1211ـ1250) شالهای کشمیر نایاب شد، ازینرو به دستور وی در کرمان کارگاههای شال بافی دایر کردند. این کار به همت امیرکبیر توسعه یافت . در منابع ، در اشاره به انواع شالهای کرمان ، از شال ترمه نیز نام برده شده است (ص 131ـ132).
گفته شده است بافت ترمه در کرمان شروع شد و در یزد به کمال رسید. در بدو ورود در انحصار زردشتیان یزد بود که از آن برای تهیة شلوارهای مخصوص مراسم ازدواج استفاده می کردند و گاه نیز نوعِ «مُحَرَّماتِ» (نوعی شال راه راه ) آن را به کمر می بستند («تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، همانجا؛ یزد نگین کویر ، دفتر نخست ، ص 179). برخی ترمة یزد را تکامل یافتة پارچه ای بافت کرمان به نام رضا ترکی / ترک دانسته اند (بیکر، ص 131؛ «بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 14ـ16؛ «تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، همانجا). ترمه در یزد به «انگشت باف » هم شهرت داشته است ( یزد نگین کویر ، همانجا).
از نخستین سالهای قرن سیزدهم ، مالیاتهای سنگینی برای کشاورزان ایران مقرر شد که سبب رکود تولید مواد اولیة ترمه ، چون پنبه و پشم و ابریشم ، گردید و ادامة کار ترمه بافان را دشوار ساخت (حسن بیگی ، ص 226ـ227). در همین دوران مقرر شد که شال بافان کشمیر عوارضی به نام «عوارض داغ » بپردازند (برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به رینا ، ص 26). در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه ، غلبه سلیقه اروپایی بر سلیقه ایرانیان و وجود طرحهای متنوع و رنگهای درخشان شالهای کشمیر، موجب تفوق شال کشمیری در بازار ایران و دیگر کشورها شد (مک داول ، ص 169). جنس ترمه ابتدا از پشم بود و بعد نخی ، زری و ابریشمی آن نیز بافته شد («بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 49ـ50). بافت ترمه های ابریشمی ، احتمالاً به سبب مقاومت بیشتر ابریشم در برابر بید و رطوبت ، رواج بیشتری یافت (عناویان ، ص 7)؛ چنانکه امروزه نیز اغلب ترمه های ماشینیِ یزد ابریشمی است .
ترمه به رغم ظرافت نخهای تار و پود آن ، نسبتاً ضخیم است ، زیرا تعداد این نخها بسیار است و گاه به دوازده تا می رسد («بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 18ـ19).
برای بافتن ترمة پشمی ، پشم را با دست می ریسیدند (عناویان ، ص 3؛ گلوک ، ص 214)، سپس آن را می شستند و سفید می کردند و بعد با رنگهای گیاهی رنگ می کردند (عناویان
ترمه بافی
ترمه بافي " از صنايع دستي مشهور استان كويري يزد است كه با سخت كوشي مردمانش در گذر تاريخ با دقت و ذكاوت فراوان انجام مي‌شود.
از سالها پيش ، عمده‌ترين دست بافت‌هاي اين سرزمين كويري " ترمه" بوده كه از شهرت ويژه در ايران و جهان نيز برخوردار است.
اين هنر ظريف و اصيل ايراني بين صنايع بافندگي بيشتر از هر صنعت دستي خودنمايي مي‌كند. ترمه واژه‌اي هندي است به معناي درخت سروي كه در حالت خضوع و خشوع در مقابل عظمت الهي سر فرود آورده است.
در فرهنگ لغت اين چنين معنا شده كه ترمه نوعي پارچه براي لباس‌هاي فاخر است كه از پشم لطيف با طرح‌هاي تزئيني گوناگون مي‌بافند.
ترمه را يكي از قديمي‌ترين منسوجات دست بافي مي‌خوانند كه قرن‌ها معرف هنر و صنعت بافندگان يزد بوده و با قدمتي بيش از ۲۵۰سال در اين استان است. رواج اين صنعت در منسوجات كشورمان را ، به اوايل دوره صفويه نيز نسبت داده‌اند. ترمه‌بافي در آغاز به زري بافي مشهور بوده كه نخستين بار توسط استاد " خواجه غياث‌الدين نقشبند" ( حدود ۴۰۰سال قبل ) بوجود آمده‌است. به لحاظ اين كه ترمه در رنگ‌هاي مختلف و متنوع بافته مي‌شود و بافت آن هم با زحمت همراه بوده ، همه گير نشده و همواره از منزلت ويژه‌اي برخوردار بوده و به همين دليل اغلب براي تنپوش اعيان و ثروتمندان استفاده شده‌است.
تار مورد استفاده در ترمه بافي از ابريشم طبيعي و گاه نخ پنبه و پود آن نيز از ابريشم ، نخ و يا كرك همراه با رنگ‌هاي متنوع است. گاهي نيز ترمه توسط انگشت بافته مي‌شده كه به ترمه انگشت باف معروف بوده است.
درگذشته نه چندان دور براي رنگ آميزي پشم و كرك يا ابريشم مورد مصرف در ترمه‌بافي از رنگ‌هاي طبيعي كه اكثرا گياهي است استفاده مي‌شد. رنگ‌هاي مصرفي در ترمه‌بافي بويژه متن آن را عنابي ، قرمز روشن ، سبز ، نارنجي ، و سياه تشكيل مي‌دهند.
از مهمترين عواملي كه در بافت ترمه مورد توجه بافنده يزدي است انتخاب رنگ‌ها و هماهنگي بين آنهاست. در برخي از ترمه‌هاي قديمي رنگ‌هاي متضاد نيز به چشم مي‌خورد كه در عين داشتن تضاد، در كنار يكديگر به خوبي نوعي ايجاد هماهنگي و زيبايي مي‌كند به گونه‌اي كه ببننده را مسحور خود مي‌سازد.
ترمه در انواع شال چارقدي ، شال بندي ، شال راه راه ، شال محرمات ، شال اتابكي ، شال كشميري ، شال رضايي ، شال اميري و شال يزدي و در نقوش بته جقه ، بته خرقه ، بته بادامي ، بته سروي و گل شاه‌عباسي بافته مي‌شود.
امروزه از كارگاه‌هاي سنتي ترمه‌بافي در يزد اثري به جاي نمانده است و بافندگان دستباف اين هنر زيبا به علت پا به سن گذاشتن چونان گذشته توان بافت اين پارچه زيباي ايراني را ندارند.
تهران _ ميراث خبر
جاذبه‌هاي گردشگري: ترمه‌هاي دستباف كرمان 60 سالي است كه از كوچه‌هاي غبار گرفته اين شهر رخت بربسته تا ترمه‌هاي ماشيني يزد يكه‌تاز ميدان باشند دراين بازار بي رقيب.
برچسب ها:
تحقیق تِرمِه تِرمِه دانلود تحقیق تِرمِه تِرمِه تحقیق تِرمِه