دانلود مقاله دين و حكمت وِدايي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

179
179
‏دين‏ ‏و‏ ‏حكمت‏ ‏وِدايي
‏چكيده‏ ‏
‏ ‏از‏ ‏ويژگي‏‏‏هاي‏ ‏دين‏ ‏هندو‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏معمول‏ ‏پژوهشگران‏ ‏بدان‏ ‏اشاره‏ ‏مي‏‏‏كنند،‏ ‏آميختگي‏ ‏و‏ ‏پيوستگي‏ ‏دين‏ ‏و‏ ‏فلسفه‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏آيين‏ ‏است‏. ‏اين‏ ‏امر‏ ‏را‏ ‏مى‏‏‏توان‏ ‏به‏ ‏ويژه‏ ‏در‏ ‏متون‏ ‏اصلى‏ ‏اين‏ ‏آيين‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏متون‏ ‏«‏شروتي‏» ‏يا‏ «‏وحياني‏» ‏شهرت‏ ‏دارند،‏ ‏مشاهده‏ ‏كر‏د‏.‏ ‏«‏وداها‏» ‏كه‏ ‏بخش‏ ‏اصلي‏ ‏ادبيات‏ ‏وحياني‏ ‏يا‏ ‏«‏شروتي‏» ‏را‏ ‏تشكيل‏ ‏مى‏‏‏دهند،‏ ‏مهم‏‌‏ترين‏ ‏متن‏ ‏مقدس‏ ‏هندو‏ ‏هستند‏ ‏كه‏ ‏كهن‏‏‏ترين‏ ‏اسناد‏ ‏مكتوب‏ ‏اقوام‏ ‏هندو‏ ‏اروپايي‏ ‏شمرده‏ ‏مي‏‏‏شوند‏. ‏در‏ ‏اين‏ ‏آثار،‏ ‏افزون‏ ‏بر‏ ‏انديشه‏‏‏هاي‏ ‏اولية‏ ‏ديني‏ ‏هندوان،‏ ‏نخستين‏ ‏بذرهاي‏ ‏انديشه‏‏‏هاي‏ ‏فلسفي‏ ‏و‏ ‏عرفاني‏ ‏هندو‏ ‏را‏ ‏مي‏‏‏توان‏ ‏مشاهده‏ ‏كرد‏ ‏كه‏ ‏البته‏ ‏در‏ ‏ادوار‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏تحول‏ ‏يا‏ ‏تكامل‏ ‏بركنار‏ ‏نمانده‏‏‏اند‏.
‏ ‏اين‏ ‏نوشتار‏ ‏بر‏ ‏آن‏ ‏است‏ ‏تا‏ ‏ضمن‏ ‏معرفي‏ ‏اين‏ ‏ادبيات‏ ‏كهن‏ ‏مهم‏‏‏ترين‏ ‏انديشه‏‏‏هاي‏ ‏مطرح‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏مجموعه‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏ديدگاه‏ ‏هند‏‌‏شناسان‏ ‏مشهور‏ ‏به‏ ‏اختصار‏ ‏گزارش‏ ‏دهد‏.
‏واژگان كليدي‏:‏ ‏ودا،‏ ‏شروتي،‏ ‏هنوتئيزم،‏ ‏مونوتئيزم،‏ ‏مونيزم‏.
‏در‏ ‏بنياد‏ ‏حيات‏ ‏ديني‏ ‏و‏ ‏تفكر‏ ‏هندي‏ ‏متون‏ ‏مقدس،‏ ‏شروتي‏ ‏يا‏ ‏ادبيات‏ ‏وحياني‏ ‏قرار‏ ‏دارد‏. ‏اين‏ ‏مجموعه،‏ ‏در‏ ‏طول‏ ‏شايد‏ ‏سه‏ ‏هزار‏ ‏سال،‏ ‏چنان‏ ‏تأثيري‏ ‏بر‏ ‏فرهنگ‏ ‏و‏ ‏انديشة‏ ‏هندي‏ ‏بر‏ ‏جاي‏ ‏نهاده‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏سختي‏ ‏مي‏‏‏توان‏ ‏درخارج‏ ‏از‏ ‏هند‏ ‏نمونه‏‏‏اي‏ ‏براي‏ ‏آن‏ ‏يافت‏. ‏به‏ ‏تعبير‏ ‏گِدِن،‏ «‏هر‏ ‏نوع‏ ‏ارزيابي‏ ‏از‏ ‏اشكال‏ ‏و‏ ‏پيشرفت‏‏‏هاي‏ ‏تفكر‏ ‏ديني‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏طبيعي‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏ضرورت،‏ ‏از‏ ‏همين‏‌‏جا‏ ‏آغاز‏ ‏مي‏‏‏شود‏. ‏تحقيق‏ ‏و‏ ‏بررسي‏ ‏در‏ ‏ماهيت‏ ‏تصور‏ ‏يا‏ ‏تصوراتي‏ ‏را‏ ‏كه‏ ‏مردم‏ ‏هند‏ ‏از‏ ‏الوهيت‏ ‏دارند،‏ ‏بايد‏ ‏در‏ ‏مرحله‏ ‏اول‏ ‏از‏ ‏تعاليم‏ ‏و‏ ‏شواهد‏ ‏متون‏ ‏معتبر‏ ‏و‏ ‏موثق‏ ‏ديني‏ ‏اخذ‏ ‏كرد‏»f.Geden, 1987, 282- 30)‏) ‏و‏ ‏نخستين‏ ‏بذرهاي‏ ‏انديشة‏ ‏فلسفي‏ ‏و‏ ‏عرفاني‏ ‏هندي‏ ‏را‏ ‏نيز‏ ‏مي‏‏‏توان‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏آثار‏ ‏يافت؛‏ ‏بنابراين،‏ ‏لازم‏ ‏است‏ ‏با‏ ‏جزئيات‏ ‏بيشتر‏ ‏به‏ ‏اين‏ ‏آثار‏ ‏كه
191
191
‏ ‏در‏ ‏معناى‏ ‏عام‏ «‏ودا‏» ‏ناميده‏ ‏مي‏‏‏شوند‏ ‏پرداخته،‏ ‏ساختار،‏ ‏تاريخ،‏ ‏و‏ ‏انديشه‏‏‏هاي‏ ‏اصلي‏ ‏موجود‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏مورد‏ ‏توجه‏ ‏قرار‏ ‏دهيم‏.
‏«‏ودا‏» ‏يا‏ «‏شروتي‏» ‏به‏ ‏معناي‏ ‏گستردة‏ ‏آن،‏ ‏نام‏ ‏هيچ‏ ‏كتاب‏ ‏خاصي‏ ‏نيست؛‏ ‏بلكه‏ ‏نام‏ ‏ادبيات‏ ‏دوره‏‏‏اي‏ ‏خاص‏ ‏و‏ ‏طولاني‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏حدود‏2000 ‏سال‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏برمي‏‏‏گيرد‏. ‏واژة‏ «‏ودا‏» ‏به‏ ‏معناي‏ «‏دانش‏»‏،‏ ‏و‏ ‏گويا‏ ‏به‏ ‏معناي‏ ‏دانش‏ ‏مقدس‏ ‏است‏. «‏شروتي‏» (Sruti‏) ‏نيز‏ ‏از‏ «‏شرو‏» (Sru‏) ‏گرفته‏ ‏شده‏ ‏كه‏ ‏معناي‏ ‏شنيدن‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏ادبيات‏ ‏شروتي،‏ ‏ادبياتي‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏اعتقاد‏ ‏هندوها‏ ‏به‏ ‏وسيلة‏ ‏خدا‏ ‏به‏ ‏فرزانگان‏ ‏و‏ ‏اهل‏ ‏بصيرت‏ ‏تعليم‏ ‏يا‏ ‏الهام‏ ‏شده‏ ‏است؛‏ ‏پس‏ ‏اين‏ ‏متون‏ ‏هيچ‏ ‏گاه‏ ‏به‏ ‏وسيله‏ ‏انسان‏‏‏ها‏ ‏تأليف‏ ‏نشده‏ ‏و‏ ‏فقط‏ ‏شنيده‏ ‏شده‏ ‏است‏. ‏در‏ ‏اعتقاد‏ ‏آن‏‏‏ها‏ ‏اين‏ ‏آثار،‏ ‏متوني‏ ‏بسيار‏ ‏كهن‏ ‏تلقي‏ ‏مي‏‏‏شدند،‏ ‏به‏ ‏حدي‏ ‏كهن‏ ‏كه‏ ‏گاه‏ ‏اين‏ ‏اعتقاد‏ ‏نيز‏ ‏وجود‏ ‏داشت‏ ‏كه‏ ‏آن‏‏‏ها‏ ‏آغاز‏ ‏زماني‏ ‏ندارند‏ ‏يا‏ ‏در‏ ‏دوره‏‏‏اي‏ ‏دور‏ ‏و‏ ‏نامعلوم‏ ‏در‏ ‏آغاز‏ ‏هر‏ ‏آفرينش‏ ‏پديد‏ ‏مي‏‏‏آيند‏.
‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏عام‏ ‏اعتقاد‏ ‏بر‏ ‏اين‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏متون‏ ‏مقدس‏ ‏هندو،‏ ‏كهن‏‏‏ترين‏ ‏اسناد‏ ‏مكتوب‏ ‏نژاد‏ ‏هند‏ ‏و‏ ‏اروپايي‏ ‏است‏. ‏تخمين‏ ‏تاريخِ‏ ‏كهن‏‏‏ترين‏ ‏جزء‏ ‏اين‏ ‏مجموعه‏ ‏مشكل‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏گمانه‏‏‏هايي‏ ‏را‏ ‏نيز‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏زمينه‏ ‏مطرح‏ ‏شده‏ ‏نمي‏‏‏توان‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏قطع‏ ‏اثبات‏ ‏كرد‏. ‏ماكس‏ ‏مولر‏ ‏اين‏ ‏تاريخ‏ ‏را‏1200 ‏قبل‏ ‏از‏ ‏ميلاد‏ ‏مي‏‌‏‏‏داند،‏ ‏هوگ‏ (Haug‏) 2400 ‏قبل‏ ‏از‏ ‏ميلاد‏ ‏را‏ ‏مطرح‏ ‏مي‏‏‏كند‏ ‏و‏ ‏بال‏ ‏گنگادهر‏ ‏تيلاك‏ (Bal gangahar tilak‏.)2400 ‏را‏ ‏حدس‏ ‏مي‏‏‏زند‏ (Cf. Dasgupta, 1997,v.l,P,10_ 12‏)
‏ ‏چون‏ ‏اين‏ ‏ادبيات‏ ‏ارائه‏ ‏دهندة‏ ‏دست‏ ‏آوردهاي‏ ‏كلي‏ ‏مردم‏ ‏هند‏ ‏در‏ ‏جهات‏ ‏گوناگون‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏مدتي‏ ‏چنين‏ ‏طولاني‏ ‏است،‏ ‏به‏ ‏ضرورت‏ ‏داراي‏ ‏ويژگي‏‏‏هاى‏ ‏متنوع‏ ‏است‏. ‏اگر‏ ‏بخواهيم‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏تخميني‏ ‏اين‏ ‏ادبيات‏ ‏بزرگ‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏عمر،‏ ‏زبان‏ ‏و‏ ‏موضوعات‏ ‏تقسيم‏ ‏بندي‏ ‏كنيم،‏ ‏چهار‏ ‏بخش‏ ‏متفاوت‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏خواهيم‏ ‏يافت‏ ‏كه‏ ‏عبارت‏ ‏اند‏ ‏از‏:
‏1 . ‏س‏ُ‏مْهيتا‏ (sam] (samhita‏ ‏به‏ ‏معناي‏ ‏آميختن،hita‏ ‏يعني‏ ‏قرار‏ ‏دادن‏]‏؛
‏2. ‏براهم‏ُ‏نَه‏‏‏ها‏ (Brahmana‏ )‏؛
‏3 . ‏آرن‏ً‏يكَه‏‏‏ها‏ (aranyaka‏ = ‏رساله‏‏‏هاي‏ ‏جنگلي‏)‏؛
‏4 . ‏اوپنيشادها‏ (upanisad‏)‏؛
‏سم‏ْ‏هيتا‏ ‏هستة‏ ‏مركزي‏ ‏ادبيات‏ ‏ودايي‏ ‏و‏ ‏آميخته‏‏‏اي‏ ‏از‏ ‏نظم‏ ‏و‏ ‏نثر‏ ‏است‏. ‏ساير‏ ‏بخش‏‏‏ها‏ ‏را‏ ‏مي‏‏‏توان‏ ‏تعليقات،‏ ‏ضمايم،‏ ‏شروح‏ ‏و‏ ‏تفاسيري‏ ‏دانست‏ ‏كه‏ ‏دربارة‏ ‏اين‏ ‏هستة‏ ‏مركزي‏ ‏و‏ ‏مرتبط‏ ‏با‏ ‏آن‏ ‏شكل‏ ‏گرفته‏ ‏است‏. ‏تعبير‏ «‏ودا‏» ‏در‏ ‏معناي‏ ‏محدود‏ ‏خود،‏ ‏گاه‏ ‏فقط‏ ‏به‏ ‏همين‏ ‏بخش‏ ‏اطلاق‏ ‏مي‏‏‏شود‏ ‏و‏ ‏همين‏ ‏بخش‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏موضوع‏ ‏اين‏ ‏نوشتار‏ ‏را‏ ‏تشكيل‏ ‏مي‏‏‏دهد‏. ‏اين‏ ‏بخش،‏ ‏خود‏ ‏از‏ ‏چهار‏ ‏جزء‏ ‏تشكيل‏ ‏مى‏‏‏شود‏: ‏ريگ

 

---

برچسب ها: دانلود مقاله دين و حكمت وِدايي دين و حكمت وِدايي دانلود دانلود مقاله دين و حكمت وِدايي دين حكمت وِدايي دانلود مقاله حكمت وِدايي